Τα γαλλικά γράμματα συγκαταλέγουν τον Ζακ Μπρελ στους νεότερους ποιητές της μεταπολεμικής Γαλλίας. Ο ίδιος βέβαια επέμενε πως δεν έχει γράψει ποίηση αλλά οι στίχοι των τραγουδιών του κινούνται σε ποιητικό κλίμα. Τι άλλο είναι το τραγούδι άλλωστε, παρά μια συρραφή ποιητικών εικόνων. . . Εκτός από ποιητής ο Μπρελ είναι ο συνθέτης και ο έξοχος ερμηνευτής των τραγουδιών του. Ανήκει στη γενιά των ποιητών - τραγουδοποιών, που μαζί με τον Ζωρζ Μπρασένς, τον Λεό Φερρέ, τον Μπορίς Βιάν έβγαλαν την ποίηση από τα φιλολογικά σαλόνια και με τα τραγούδια τους την έκαναν κτήμα του λαού. Κι όταν παραληρούσαν γι` αυτόν 3000 άτομα που παίρνει το θέατρο «Ολυμπιά» κάθε βράδυ και του έδιναν τον τίτλο του ποιητή που επηρέασε όλη του τη γενιά, τη γενιά των φοιτητών που τον είχαν για είδωλό τους, αυτός απαντούσε: «άλλο πράγμα το `Ολυμπιά` και άλλο το `Όλυμπος`».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]