(. . .) Το βιβλίο ετούτο γράφτηκε από εκατό πενήντα και πλέον πανεπιστημιακούς της γεωγραφικής Ευρώπης για να φωτίσει ζώνες που παραμένουν στην σκιά όπως: η Αναγέννηση στην Πολωνία και το έργο του Fricius Modrevius (Φρίτσιους Μοντρέβιους), ο Διαφωτισμός στην Ελλάδα και ο Ρήγας Φεραίος· για να δώσει τη θέση που τους ανήκει, μέσα σε μια ευρωπαϊκή προοπτική, σε συγγραφείς που η εμβέλειά τους περιορίστηκε επειδή γράφουν σε γλώσσες περιορισμένης εμβέλειας, όπως οι σύγχρονοί μας, ο Νορβηγός Dag Solstad (Νταγκ Σόλσταντ) και η Λεττονή Vizma Belsevica (Βίζμα Μπελσεβίτσα)· για να καταλύσει στους φράχτες που χωρίζουν την πολιτισμική παράδοση έτσι ώστε να μιλάμε για τον Moliere (Μολιέρο), τον Calderon (Καλντερόν), τον Milton (Μίλτωνα) και τον Vondel (Βόντελ) και όχι για τον Μολιέρο, τον La Bruyere (Λα Μπρυγιέρ), τον Βoileau (Μπουαλώ) και τον Malherbe (Μαλέρμπ). (. . .) Πρόκειται λοιπόν για ένα σχεδιασμό βαβελικό, για ένα έργο που περιλαμβάνει κείμενα γραμμένα σ` ένα πλήθος γλώσσες, όμως έπρεπε να αποδεχτούμε την πρόκληση έτσι ώστε να διαφυλαχτεί η απόλαυση μιας αυθεντικής συνάντησης με την ευρωπαϊκή πολυμορφία, με όλες αυτές τις μουσικές που αντηχούν στα δίγλωσσα παραθέματα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]