Σύμφωνα με τον Ευριπίδη, η Ελένη δεν πήγε καθόλου στην Τροία. Εκεί πήγε μόνο το είδωλό της, ενώ η ίδια, με απόφαση της Ήρας, μεταφέρθηκε από τον Ερμή στην Αίγυπτο και τέθηκε υπό την προστασία του Πρωτέα, του εκεί βασιλιά. Μετά τον θάνατό του, όμως, η Ελένη, για να προστατευθεί από το Θεοκλύμενο, τον γιο του Πρωτέα, ο οποίος επιμένει να την παντρευτεί, καταφεύγει ως ικέτισσα στον τάφο του βασιλιά. Εκεί της παρουσιάζεται ο Μενέλαος, ο άνδρας της. Έχει χάσει στη θάλασσα τα καράβια του και προσπαθεί να διασώσει τους λίγους συντρόφους του που κρύβονται σε μια σπηλιά. Μετά την αναγνώριση, οι δύο σύζυγοι καταστρώνουν το σχέδιο απόδρασης και εξαπάτησης του Θεοκλύμενου. Ο Μενέλαος παρουσιάζεται ως φίλος τού- δήθεν- πνιγμένου στη θάλασσα συζύγου της Ελένης και επιβιβάζεται μαζί της σε πλοίο, προκειμένου και οι δύο να προσφέρουν νεκρικές τιμές στον "πνιγμένο" και να κάνουν τον ενάλιο ενταφιασμό του. Τελικά σώζονται και επιστρέφουν στην Ελλάδα.

(Απόσπασμα από την "Υπόθεση", όπως έχει παραδοθεί στα χειρόγραφα, μτφρ. Ν. Δεσύπρης)