Όλες οι μορφές ενεργητικής και παθητικής ευθανασίας, που σήμερα βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων από ιατρική άποψη, συναντώνται στην αρχαιότητα. Η γενική διάθεση του αρχαίου κόσμου προς την αυτοευθανασία δεν ήταν αρνητική. Στη σύγχρονη κοινωνία η ευθανασία, ως βασικό αντικείμενο προβληματισμού, ταυτίζεται με τη στάση του ανθρώπου απέναντι στο θάνατο. Ο παρών κύκλος δεν έχει σκοπό να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά με δογματικές θέσεις πάνω στο διαρκώς αυξανόμενο θέμα της ευθανασίας, που πάντα είναι στην επικαιρότητα παγκοσμίως. Αντιθέτως, φιλοδοξεί ν’ αποτελέσει μια τεκμηριωμένη αναφορά στο πολυδιάστατο αυτό ανθρώπινο δίλημμα, που ίσως σήμερα είναι πιο βασανιστικό απ’ ότι στο παρελθόν, λόγω της αποτυχίας του σύγχρονου ευδαιμονισμού ως modus vivendi, παρά την τεράστια πρόοδο της ιατρικής επιστήμης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]