. . .Οι αλλαγές που συντελούνται στον χρόνο εργασίας είναι ακόμη άνισες και σε εξέλιξη. Για τους άνδρες, ο χρόνος της εργασίας τους συνεχίζει να καθορίζει εκείνον που διαθέτουν στις οικογένειές τους. Για τις γυναίκες, το αντίστροφο συνεχίζει να αποτελεί τον κανόνα. Όμως, όσο περισσότερες γυναίκες μπαίνουν στην αμειβόμενη απασχόληση και παραμένουν στη δουλειά μετά τη γέννηση των παιδιών τους, τόσο οι εντάσεις γύρω από την κατανομή και τη διαχείριση του χρόνου θα γίνονται εκρηκτικότερες. Σε αυτήν τη διαδικασία, μοιραία το υπόδειγμα της μερικής απασχόλησης φαίνεται πως προσφέρει κάποιον εύλογο συμβιβαστικό δρόμο. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]