Προς το τέλος του 2ου π.Χ. αιώνα, ένας παράξενος άνδρας που έλκει την καταγωγή του από την Κύζικο της Προποντίδας, καταφθάνει, ως θεωρός και σπονδοφόρος της πατρίδας του, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Με την τόλμη και τις γνώσεις του, κερδίζει αμέσως την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη των Πτολεμαίων. Του αναθέτουν να ανακαλύψει νέους θαλασσινούς δρόμους προς την Ινδία. Και εκείνος, μετά από πολλές περιπέτειες και αναπάντεχα γυρίσματα της τύχης, περιπλέει με τα πλοία του ολόκληρη την οικουμένη. Πέντε θάλασσες κατακτά, τη μία πίσω απ` την άλλη, αλλά η «ιερή μανία του» δε λέει να κοπάσει. Θέλει να περιπλεύσει και την Αφρική! Θέλει να θαυμάσει και να μετρήσει νέα αστέρια στον ουράνιο θόλο. Ένιωθε ότι η γη και η θάλασσα... και οι ουρανοί ίσως... έχουν σύνορα... θέλησε να τα φτάσει... να τα ξεπεράσει... Πάλεψε με τα κύματα κι έφτασε μέχρι εκεί όπου κανείς πριν απ` αυτόν δεν είχε φτάσει... Είδε πολλά και έπαθε περισσότερα... Φτάνοντας όμως εκεί, πέρα από τις Στήλες του Ηρακλέους, στην είσοδο του βασιλείου του Πλούτωνα, ανακάλυψε ότι του κόσμου το σύνορο που αναζητούσε βρισκόταν μέσα του...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]