Ο Έρωτας έχει μέσα του αρκετό αυτοέλεγχο, κοσμιότητα και αμοιβαία εμπιστοσύνη, έτσι ώστε αν κάποτε αγγίξει την ψυχή κάποιου ακόλαστου, τον κάνει να αποστρέφεται τους άλλους εραστές του, μειώνει το θράσος του, τον κάνει σοβαρό, ευπειθή, ντροπαλό, σιωπηλό και ήσυχο, τον ντύνει κόσμια και τον αναγκάζει να μην ακούει τους πάντες, αλλά μονάχα τη φωνή του προσώπου που αγαπάει. Μια ευγενική γυναίκα ερωμένη με τον σύζυγό της με τα δεσμά του θεού Έρωτα, μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα, προκειμένου να μην επιτρέψει να την αγγίξει άλλος άντρας ή να την αναγκάσει να κοιμηθεί μαζί του. Τώρα, όσον αφορά τη σχέση ανδρός προς άνδρα, αυτή δεν είναι ένωση, αλλά μάλλον λάγνα επιπήδηση. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]