Ύστερα από αρκετά χρόνια ευτυχισμένης ζωής, ο Υβ και η Ναντέζ αποτελούν ένα ζευγάρι που δεν επικοινωνεί πλέον. Φτάνουν στο σημείο να μην έχουν τι να πουν και περιβάλλονται από βαριά σιωπή. Αποφασίζουν λοιπόν να χωρίσουν και καλούν τους φίλους τους σ’ ένα δείπνο, στη διάρκεια του οποίου θα τους αναγγείλουν το θλιβερό νέο. Καθένας όμως απ’ τους καλεσμένους, όπως οι συνδαιτυμόνες του «Δεκαήμερου» του Βοκκάκιου, διηγείται μια ιστορία, κι αυτές οι δεκαεννιά αφηγήσεις, που είναι άλλοτε παραμύθια και άλλοτε διηγήματα, μεταβάλλουν τις σχέσεις του Υβ και της Ναντέζ. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]