Ο Εντγκάρ Μορέν κάνει σκέψεις πάνω σ’ αυτές τις τρεις πραγματικότητες - τον έρωτα, την ποίηση, τη σοφία - που φωτίζουν τις ζωές μας ενώ ταυτόχρονα κρύβουν το αίνιγμα και την πολυπλοκότητά τους. Ο έρωτας δε ζει, υποστηρίζει, παρά μόνο σε μια κατάσταση «innamoramento», αναγεννώμενος από τον εαυτό του. Η ποίηση, εντεύθεν και εκείθεν του λογοτεχνικού τρόπου έκφρασής της, είναι αυτή η «δεύτερη κατάσταση» που μας κατακλύζει όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ζέσης, δέους, μετάληψης, ταραχής και, βέβαια έρωτα - που μας κάνει να ζούμε και ποιητικά, εκτός από πεζά, σ’ αυτή τη γη. Όσο για τη σοφία, στον αρχαίο κόσμο ήταν συνώνυμο της φιλοσοφίας. Το θέμα που τίθεται εδώ είναι: μπορεί να υπάρχει μια σύγχρονη σοφία; Και θα δούμε με ποιον τρόπο ο έρωτας, η ποίηση και η σοφία έχουν κοινό τόπο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]