[...] Όλα τα κείμενα, που περιέχονται σ` αυτό τον τόμο είναι καρπός αναστροφής με τους αγίους Πατέρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γι` αυτό ακριβώς γίνεται και τόσο συχνά -αδικαιολόγητη ίσως για μερικούς συγχρόνους- αναφορά στα έργα τους, που είναι άστρο πολικό για τη Θεολογία μας. Στη Νέα Βαβυλώνα των Αθηνών, όταν τα πάντα σχεδόν σε κάνουνε ν` ασφυκτιάς, ν` αηδιάζεις και να υποφέρεις, ο υπογραφόμενος εύρισκε μια ζεστή κι ωραία συντροφιά, σκύβοντας στις σελίδες της φιλολογίας των Πατέρων της Εκκλησίας μας, που η αδιαφορία μας με τόσ` αγκάθια τους έχει περιορίσει στο λειμώνα τους. Εκείνοι του έδιναν τις εμπνεύσεις και τις κύριες γραμμές των θεμάτων του, όταν, ατελείωτες νύχτες, προσπαθούσε να προσεγγίσει το μυστικό κόσμο τους, μέσ` απ` το έργο τους. Ήταν κ` η νύχτα, μ` αυτό τον τρόπο, ένα γλυκό καταφύγιο, με πνευματικό περιεχόμενο - `πολλήν αγρυπνίαν προσενεγκάμενος εν τω διαστήματι του χρόνου, προς το επί πέρας αγαγόντα το βιβλίον εκδόσθαι` (πρόλογος Σοφίας Σειράχ).