(...) «Ο Γιώργος Πρεβελάκης μάς εισάγει σε μια βαθιά λογική της αθηναϊκής κοινωνίας. Αναλύει τους μηχανισμούς μιας ανάπτυξης που θεμελιώθηκε πάνω στην πρωτοβουλία των εργολάβων και τη δίψα για κοινωνική αναγνώριση και ιδιοκτησία εκ μέρους του πληθυσμού: Όσοι έχουν λίγα χρήματα, αγοράζουν, χάρη στο σύστημα της αντιπαροχής, ένα διαμέρισμα στις πολυκατοικίες που αντικαθιστούν προοδευτικά τις μονοκατοικίες και τους κήπους του Μεσοπολέμου· όσοι δεν έχουν χρήματα, διευρύνουν τις ζώνες της αυθαίρετης δόμησης, που αναπτύσσεται εν γνώσει της διοίκησης η οποία εθελοτυφλεί για να εξασφαλίσει πελατεία στους επιτόπιους πολιτικούς. Υπάρχουν υπηρεσίες πολεοδομικού σχεδιασμού στελεχωμένες από αξιόλογους επιστήμονες, οι οποίοι όμως ενδιαφέρονται περισσότερο να εφαρμόσουν τις λύσεις που έχουν μάθει στα αγγλικά ή γαλλικά πανεπιστήμια παρά να ελέγξουν μια πραγματικότητα υπερπολιτικοποιημένη. Οι λύσεις για να λήξει το πρόβλημα της συμφόρησης και της ρύπανσης υπάρχουν, αλλά η δημαγωγική αντιπαλότητα των κομμάτων καθυστερεί την εφαρμογή τους. Ο χρόνος της Αθήνας ως βιομηχανικής πρωτεύουσας ενός μικρού εθνικού κράτους έχει παρέλθει, το παρόν είναι δύσκολο, αλλά το μέλλον δεν είναι στομωμένο: το πολεοδομικό συγκρότημα μπορεί να επενδύσει πάνω στο ρόλο του ως κέντρου διεθνούς για την εμπορική ναυτιλία, πάνω στο βάρος της ελληνικής διασποράς και πάνω στις αξίες τις οποίες η Αθήνα αντιπροσωπεύει για τη δημοκρατική Ευρώπη, μέσα σε έναν κόσμο όπου όλο και περισσότερο προβάλλονται τα ιδανικά της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Γιώργος Πρεβελάκης ξαναπιάνει έτσι το θέμα πάνω στη δύναμη της εικονογραφίας, το αγαπημένο θέμα του Jean Gottman.
Το βιβλίο είναι πλούσιο, πυκνό. Κάθε φράση (...) προκαλεί σε συσχετισμούς. Έχει γραφτεί με μια θαυμαστή σαφήνεια και απλότητα: διαβάζεται με μια πνοή, σαν μυθιστόρημα. (...) Είναι ένα έργο που αποκαλύπτει μια βαθειά γνώση της Ιστορίας, της Γεωγραφίας και της Κοινωνιολογίας. Καταλήγει σε μια διεισδυτική ανάλυση της αστικής δυναμικής που βρίσκεται εν ενεργεία στον σημερινό κόσμο».
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]