Από την πληθώρα των επιστολικών κειμένων του Διονύση Ρώμα, έχει κατά καιρούς δημοσιευθεί ένα αρκετά αξιόλογο τμήμα, όσο τουλάχιστον εντοπίστηκε στα κατάλοιπά του ή σε άλλα ιδιωτικά αρχεία. Είναι ευνόητο ότι το θέμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει κλείσει. Ως προς το περιεχόμενο, οι επιστολές του μπορούν να θεωρηθούν ευρυτέρου ενδιαφέροντος γιατί, εκτός από την διαπίστωση των γενικότερων πνευματικών αναζητήσεων-προτιμήσεών του, των συναισθηματικών διακυμάνσεων και των ιδεολογικών ροπών του, αντλούμε πληροφορίες ερμηνευτικές της λογοτεχνικής εργασίας του, που στο μεγαλύτερο μέρος τους αφορούν την προσπάθειά του συγκέντρωσης στοιχείων τόσο για το γράψιμο του πολύτομου Περίπλου, όσο και μικρότερων μελετημάτων. Μεταξύ των ανέκδοτων επιστολών του σημαντικό - και άκρως ενδιαφέρον - τμήμα καταλαμβάνουν όσες απευθύνονται στον Κωστή Μπαστιά και στον Αλέξη Μινωτή. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]