Σε αυτή τη δίγλωσση έκδοση παρουσιάζονται 100 επιγράμματα της Emily Dickinson (1830-1886). Είναι βέβαια γνωστό ότι η αμερικανίδα ποιήτρια έγραψε μόνο ποιήματα και γράμματα. Αλλά διαβάζοντας τα γράμματα της, ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι και στον πεζό λόγο χρησιμοποιεί συχνά τα ποιητικά της μέτρα και ρυθμούς, ενώ κρατάει και άλλα χαρακτηριστικά της ποίησής της: τη χρήση της παύλας για παύση, και λέξεις με αρχικά κεφαλαία γράμματα. Μέσα λοιπόν από το πυκνό και ακόμη ανεξερεύνητο δάσος των γραμμάτων τής Emily Dickinson έχουν «υλοτομηθεί δενδράκια» του πεζού της λόγου, που μπορούν να σταθούν σαν επιγράμματα. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτά, κρυμμένα μέσα στα γράμματα, δείχνουν να μην έχουν κανέναν παροιμιακό, αφοριστικό ή επιγραμματικό χαρακτήρα. Όταν όμως βγουν έξω από το κείμενο και σταθούν μόνα τους και ανεξάρτητα από αυτό, τότε δείχνουν πιο λαμπερά και κομψά, και αποκτούν όλη εκείνη την νευρική ένταση, την παράξενη, ελλειπτική και υπαινικτική σκέψη, και την συμπυκνωμένη, βίαιη δύναμη, που χαρακτηρίζουν τον ποιητικό λόγο της μεγάλης αυτής ποιήτριας. Η παύλα τώρα στον τίτλο του βιβλίου θα έλεγα ότι λογοπαικτεί ή κυριολεκτεί: θέλει να δείξει την σχέση αυτών των θρυμμάτων του λόγου με τα Γράμματα της Ποιήτριας, αλλά και ότι είναι Επιγράμματα χωρίς να έχουν γραφτεί για να παίξουν ένα τέτοιον ρόλο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]