Το φαινόμενο της διαρροής επιστημόνων στο εξωτερικό υποδεικνύει την αδυναμία ορισμένων χωρών να αξιοποιήσουν το επιστημονικό δυναμικό που διαθέτουν, περιορίζοντας, κατά συνέπεια, τις προοπτικές ανάπτυξής τους. Το βιβλίο αποτελεί την πρώτη μελέτη για το φαινόμενο αυτό στην Ελλάδα. Στηρίζεται σε εκτεταμένη έρευνα πεδίου, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 2.700 έλληνες επιστήμονες, που σήμερα εργάζονται σε 332 πόλεις 41 χωρών. Εκτιμάται ότι στις μέρες μας εργάζονται στο εξωτερικό 114.000-139.000 έλληνες επιστήμονες, αριθμός που αντιστοιχεί στο 9%-11% του συνόλου των επιστημόνων που ζουν στην Ελλάδα. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα: Γιατί χιλιάδες επιστήμονες, κυρίως νέοι, με πολυετείς και υψηλού επιπέδου σπουδές αναζητούν καλύτερη τύχη στο εξωτερικό; Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η αναντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης επιστημόνων οφείλεται στην περιορισμένη ζήτηση για πτυχιούχους, πρωτίστως από τον ιδιωτικό τομέα, σε αντίθεση προς την επικρατούσα άποψη ότι προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας υποτιθέμενης τάσης `υπερεκπαίδευσης` των Ελλήνων. Η περίοδος κρίσης που διανύουμε αποτελεί ίσως ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τις κύριες συντεταγμένες για την αναπτυξιακή πορεία της Ελλάδας. Είναι απολύτως αναγκαία η στροφή της οικονομίας της χώρας στην παραγωγή πιο σύνθετων προϊόντων και υπηρεσιών, προκειμένου να βελτιώσει τη θέση της στον διεθνή ανταγωνισμό και να αξιοποιήσει παραγωγικά το ανθρώπινο δυναμικό της.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]