Έχοντας ως άξονα μια καινοφανή ερμηνευτική παρακολούθηση της θεμελιώδους αρχαίας τραγωδίας, το δοκίμιο τούτο προσκαλεί τον αναγνώστη του σ` ένα ταξίδι που διατρέχει τα ψυχικά τοπία του κατεξοχήν τραυματισμένου ήρωα της αρχαίας γραμματείας: του Οιδίποδα. Από την ώρα που ξεσπά το κεντρικό πνευματικό δράμα του ανθρώπου, το δράμα της ταυτότητας, μέχρι την ώρα που αυτό θα λάβει την αναπάντεχη λύση του μέσα από το βλέμμα του άλλου, θα μεσολαβήσει μια σειρά από διευρύνσεις του, σαν τους επάλληλους κύκλους που δημιουργεί μια πέτρα που πέφτει στο νερό ή σαν ένα σπειροειδή ελιγμό, που θα ανοίξουν το αρχαίο κείμενο στη μοίρα του νεότερου ψυχισμού. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]