Οι εντάσεις κορυφώνονται με την απαρίθμηση των στρατιωτικών δυνάμεων εκατέρωθεν, την απαρίθμηση της τελευταίας τεχνολογίας αρμάτων σε μια «απειλητική» επίδειξη της οπτικής ισχύος. Οι ηγέτες «θεοποιούνται». Και ο πόλεμος σχεδόν «κηρύσσεται» τηλεοπτικά, αφού τα κανάλια ανταγωνίζονται να κρατήσουν υψηλή τηλεθέαση, με υπερβολές, συναισθηματικές εξάρσεις και μεγαλοστομία. Ανεξέλεγκτα, με πληροφορίες που δεν είναι δυνατόν να διασταυρωθούν, προωθούν και παρουσιάζουν σενάρια τα οποία δημιουργούν πολεμική ατμόσφαιρα. Στην τελευταία κρίση, στα Ίμια, παρακολουθήσαμε άναυδοι την αναχώρηση του στόλου από το Ναύσταθμο σε ζωντανή σύνδεση. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]