Ευλογημένο ας είναι το όνομα του Θεού, ο οποίος θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να γνωρίσουν την πραγματική αλήθεια (Α` Τιμ. β` 4) και ο οποίος οδήγησε τα βήματά μας στην Αίγυπτο, όπου μας έδειξε πρόσωπα μεγάλα και θαυμαστά πράγματα, που αξίζουν όχι μονάχα να τα θυμούμαστε και να τα καταγράφουμε, αλλά και να τα πάρουμε, κατά το θέλημά Του, ως υπόθεση γνώσεως και σωτηρίας, όσοι πράγματι θέλουμε να σωθούμε· μας έδωκε δηλ. παραδείγματα μιας αγίας ζωής και πνευματικόν οδηγό κατάλληλο, που μπορεί να ξυπνήσει την ψυχή στην ευσέβεια, αλλά και να μας θυμίζει διαρκώς την ενάρετη πολιτεία.
Και εγώ μεν πρέπει να τονίσω, πως θεωρώ τον εαυτό μου ευτελώς ανάξιο για ν` αρχίσω τέτοια σοβαρή διήγηση, γιατί οι μικροί δεν είναι ικανοί να καταπιάνονται με τέτοια μεγάλα έργα, μη όντας άξιοι να περιγράφουν με δύναμη τ` αληθινά γεγονότα, και μάλιστα να τα παραδώσουν με τη γραφή τους στους άλλους, τολμώντας να εκφράσουν με φτωχά λόγια τόσο δυσπερίγραπτα θέματα, πράγμα που είναι και άκρως τολμηρό κ` επικίνδυνο σ` εμάς τους τόσον αγράμματους και απλούς, οι οποίοι για πρώτη φορά προσεγγίζουμε και αποφασίζουμε να περιγράψουμε τόσο υψηλά θέματα με τη φτωχή πέννα μας. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]