Για τους περισσότερους Ευρωπαίους η τέχνη του Έντουαρντ Χόπερ επιβεβαιώνει την προκατάληψη που έχουν για την Αμερική. Η ανταπόκριση στις εκθέσεις του Χόπερ στην Ευρώπη, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, υποδηλώνει ότι το γεγονός αυτό δεν οφείλεται στο στυλ ή τις προσεγγίσεις του ζωγράφου. Τα αμερικανικά στοιχεία του Χόπερ εντοπίζονται κυρίως στα θέματά του, στις σκηνές που επιλέγει να ζωγραφίσει. Αφενός το γεγονός ότι ο Χόπερ χρησιμοποιεί μοτίβα που μοιάζουν χαρακτηριστικά αμερικανικά, και αφετέρου ότι δείχνει προτίμηση για τις ρεαλιστικές λεπτομέρειες, είναι στοιχεία μάλλον ασυνήθιστα.
Η αποστασιοποίηση που κυριαρχεί στα έργα του Χόπερ αποδεικνύει την πρόθεσή του να αποκαλύψει τις ρωγμές πίσω από την επιδερμική απεικόνιση της σύγχρονης ζωής.
Αυτό το διφορούμενο στοιχείο εξηγεί και την ιδιαίτερη σημασία που απέκτησε ο Χόπερ στο απόγειο του αμερικανικού μοντερνισμού. Αρκετά συχνά, ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός του Τζάκσον Πόλοκ και ο Νέος Ρεαλισμός του Έντουαρντ Χόπερ παρουσιάζονται ως οι δύο πόλοι `του αμερικανικού ατομισμού και της καλλιτεχνικής ακεραιότητας`. [...]