Η φιλοσοφία του Χομπς κατέχει μοναδική ίσως θέση στην ιστορία των ιδεών: έχει υποστεί κατά καιρούς τόσες πολλές και αλληλοσυγκρουόμενες ερμηνείες, ώστε είναι αδύνατον να την κατατάξει κανείς με ακρίβεια σε κάποιο από τα υπάρχοντα φιλοσοφικά ρεύματα. Από τους μελετητές της, άλλοι την τοποθετούν μεταξύ του Μπέικον και του Ντεκάρτ, ενώ άλλοι τη συσχετίζουν με το Γαλιλαίο· άλλοι τη θεωρούν βλάσφημη, απολυταρχική και επικίνδυνη για τους πολίτες και τα δικαιώματά τους, ενώ άλλοι τη θεωρούν την αξιολογότερη και ρεαλιστικότερη ανάλυση του σύγχρονου κράτους που προτάθηκε μέχρι σήμερα - μια ανάλυση του αστού που εδώ και τριακόσια χρόνια ούτε πάλιωσε ούτε ξεπεράστηκε. (. . .) Η παρούσα μονογραφία σκοπό έχει να αναδείξει τη φιλελεύθερη διάσταση της ηθικής του Χομπς και να παρουσιάσει - κατά τρόπο συστηματικό και με ευλαβικό σεβασμό στα ίδια τα κείμενα του φιλοσόφου - την ιδιοφυή προσπάθειά του να συλλάβει την ανθρώπινη φύση και τα πάθη της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]