Οι `Εννιά και μία ιστορίες δίχως φλυαρίες` είναι μικρές και νόστιμες ιστορίες.
Καταβροχθίζονται εύκολα στο τραπέζι, ανάμεσα σε δυο μπουκιές από ένα φαγητό που δεν κατεβαίνει με τίποτα.Καταπίνονται στα γρήγορα και στο σχολείο, καθώς η δασκάλα φωνάζει: `Ησυχία! Όλοι στα θρανία και γράψτε ορθογραφία`.
Δεν κατεβαίνουν με τίποτα στην αυλή και στο διάλειμμα. Τότε τις παίζουμε, τις κάνουμε χίλια κομμάτια, τους αλλάζουμε τα φώτα (το τέλος ή την αρχή). Κρατούν λίγο, όσο ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, ένα σκίρτημα χαράς...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]