(. . .) Έμπειροι θεραπευτές σήμερα συμφωνούν ότι η ουσιαστική πτυχή της θεραπείας, όπως την αντιλήφθηκε ο Rogers στις αρχές της σταδιοδρομίας του, είναι η θεραπευτική σχέση. Φυσικά, είναι απαραίτητο ο θεραπευτής να σχετίζεται με ουσιαστικό τρόπο με τον ασθενή - όσο πιο πολύ γίνεται ο θεραπευτής αληθινό πρόσωπο και αποφεύγει αυτοπροστατευτικές ή επαγγελματικές μάσκες ή ρόλους, τόσο πιο πολύ ο ασθενής θα ανταποκριθεί και θα αλλάξει προς μια εποικοδομητική κατεύθυνση. Φυσικά, ο θεραπευτής πρέπει να αποδέχεται τον ασθενή άνευ όρων και χωρίς να τον επικρίνει. Και, φυσικά, ο θεραπευτής πρέπει να εισέλθει ενσυναισθητικά στον προσωπικό κόσμο του πελάτη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]