Η πρώτη έκδοση του ανά χείρας βιβλίου του Χένρυ Α. Κίσινγκερ έγινε το 1957, όταν δηλαδή ο συγγραφέας ήταν ακόμα τριάντα τεσσάρων χρονών· και, όπως συμβαίνει γενικώς με όσους γράφουν, το έργο του αυτό, από τα πρώτα του, μπορεί να θεωρηθεί και πολύ σημαντικό. Γιατί; Επειδή σε τούτο το βιβλίο του ο μετέπειτα υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών εν αναγλύφω παρουσιάζει τις ιδέες και τα πρότυπά του, την φιλοσοφία του με άλλα λόγια, η οποία - κάτι που οπωσδήποτε πρέπει να τονιστεί - δεν αφορά μόνο την Αμερική αλλά κυρίως την Ευρώπη και κατ’ επέκταση τον κόσμο όλο. Στις σελίδες που ακολουθούν, δηλαδή, βρίσκονται τα σπέρματα καταστάσεων που σημάδεψαν το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, ο αντίκτυπος των οποίων ήταν τραγικός για εμάς τους Έλληνες, όπως πολύ καλά ξέρουν όσοι έζησαν τα γεγονότα του 1974 στην Κύπρο. Κάτι, πράγματι, που απορρέει από την αφήγηση και τις αναλύσεις του Κίσινγκερ είναι ότι, αντίθετα με την αντίληψη που επικρατεί κυρίως στον δικό μας τόπο, η Νεότερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία, κομβικό σημείο των οποίων είναι η Επανάσταση του 1821, έχουν, σε παγκόσμια κλίμακα, σημασία καίρια. Αυτό είναι το πρώτο μάθημα που, αρνητικώς εννοείται, έδωσε ο Κίσινγκερ στους Έλληνες· και βέβαια, το ότι εμείς ακόμα δεν το έχουμε μάθει καλά αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της οιονεί τραγωδίας, θέατρο της οποίας συνεχίζει να είναι η χώρα μας. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]