[...] Η ιδιομορφία της εργασίας αφορούσε το πώς ο καλλιτέχνης θα επιχειρούσε να καταγράψει με τέτοιο τρόπο τις συμπεριφορές αυτών των δομών, ώστε να εναλλάσσονται όχι πλέον η κάθε μία χωριστά ως απομονωμένες οντότητες, αλλά στις σχέσεις μεταξύ τους, -όπου ο συσχετισμός των εκάστοτε δυο δομών θα απέκλειε την τρίτη κ.ο.κ. Αυτό το σύστημα είχε ως αντικείμενο να προκαλέσει εικόνες που θα λειτουργούσαν ως προς τους συσχετισμούς τους και όπου το αντικείμενο της εργασίας δεν θα ήταν απλώς η πρόκληση ειδικού τύπου εικόνων οι οποίες θα προέκυπταν κάθε φορά σε σχέση προς τις δομές από τις οποίες προέρχονται, αλλά όπου η μέθοδος καθεαυτή των διαδοχικών εναλλακτικών λύσεων θα ήταν το εν τέλει αντικείμενο. Στην εργασία του καλλιτέχνη επρόκειτο για την αντιμετώπιση της λειτουργίας αυτών των δομών σε σχέση προς το χώρο -δηλαδή για τη μετάβαση από την επιφάνεια στο περιβάλλον- και όπου το σχέδιο θα συνιστούσε την εγκατάσταση συμβολικών σχέσεων με το χώρο, οι χώροι θα είχαν αντιμετωπιστεί στις πραγματικές τους σχέσεις μεταξύ τους και όπου τέλος, το χρώμα, θα εξυπηρετούσε την ανάλυση αυτών των ίδιων σχέσεων σε μια επίπεδη ζωγραφική επιφάνεια. Έτσι ο καλλιτέχνης επέστρεφε στην επιφάνεια μέσω του χώρου. [...] Ε.Μ.

[...] The uniqueness of this work is clearly related to how the artist would then undertake the recording of the forms of behavior of these structures in such a way that they would no longer alternate separately as isolated entities, but also in terms of the relationships fashioned among themselves where the correlation of two of the structures would exclude the third and so on and so forth. The object of this system was to bring forth images which would function in terms of their correlations and where the object of the work would not merely consist of the provoking of certain kinds of images which would arise each and every time from their relationships to the structures from which they were derived, but where the method that was used for these successive alternative solutions, would itself, in the end, be the object. In the artist`s work this process is concerned with the confrontation of the function of these structures in relationship to space -that is, it is concerned with the transition from the surface to the whole environment -where the design would then consist of the establishment of symbolic relationships in space, and these spaces would in their turn be confronted in terms of the real relationships between them and, finally, color would serve for the analysis of these selfsame relationships of a flat painting surface. Thus the artist would return to the surface by means of space. [...] EM.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]