Όλα ξεκινάνε σ` ένα τσίρκο. Ο φιλόμουσος διευθυντής του, ο κύριος Βερναρδόπουλος, φέρνει για το γερο-κλόουν ένα πιάνο με ουρά. Το πιάνο λάμπει, το πιάνο αστράφτει και η κυρία Πιθηκίδου, η σπουδαία ακροβάτισσα που θέλει να θεωρείται και σπουδαία μητέρα, αναφωνεί: «Επειγόντως, τα παιδιά μου πρέπει να μάθουν μουσική!» Μπορούν όμως οι πίθηκοι να γίνουνε πιανίστες; Ο Κλήμης, ο Κνήμης και ο Κρίμης φορτώνονται στους ώμους τους το πιάνο ένα πρωί «στον πηγαιμό για την Ιθάκη». Τη δική τους Ιθάκη. Την Ιθάκη των πιθήκων, που τη λένε Αφρική. Κι από την ενωμένη Ευρώπη - και την Ελλάδα μας - ως την Αφρική, πολλά χωράνε και πολλά συμβαίνουν σε θάλασσες, ποτάμια και στεριές. Επειγόντως. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]