Στην κάτασπρη παραλία του όμορφου νησιού ο Μαυρίκιος ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα. «Γιατί, Θεέ μου, να μην είμαι κι εγώ σαν όλους τους άλλους;» αναρωτιέται με παράπονο κάθε φορά που τ` άλλα βότσαλα του ραγίζουν την καρδιά με τα ειρωνικά τους σχόλια. Μα, όταν τον αγγίζουν δυο μαγικά παιδικά χεράκια, σαν κάτι ν` αλλάζει. . . Η μελένια του πριγκίπισσα, ο καθηγητής κι ένα φανταστικό ταξίδι θα του μάθουν πως η διαφορά δε σημαίνει απαραίτητα και δυστυχία, ίσα ίσα, μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή. Αρκεί η καρδιά μας να είναι έτοιμη να τη δεχτεί. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]