Ο Ζαν Πιαζέ (1896-1980) είναι γνωστός σ` όλο τον κόσμο ως ψυχολόγος, επιστημολόγος. Ως ψυχολόγος προβληματίζεται για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η σκέψη, αυτό το ανεπανάληπτο θαύμα, και στην πορεία ανακαλύπτει κάτι απλό και συγκλονιστικό συνάμα: οι φάσεις από τις οποίες διέρχεται η ευφυΐα του παιδιού στην προσπάθεια του να κατανοήσει τον κόσμο είναι παντού παρόμοιες με διαφορές ως προς τη διάρκεια, αλλά η ακολουθία των δομών που διαμορφώνει η αναπτυσσόμενη ευφυΐα δεν μεταλλάσσεται. Μπορούμε λοιπόν να ελπίζουμε ότι μέσω αυτής της ιστορίας της ανάπτυξης του ατόμου, θα ανακαλύψουμε την ιστορία ανάπτυξης αυτού καθαυτού του ανθρώπινου πνεύματος, του επιστημονικού πνεύματος. Να, λοιπόν, που ο Πιαζέ, χαράζοντας, με αφετηρία το παιδί, την ιστορική πορεία της γνώσης, γίνεται ο ιστορικός της ανθρώπινης νόησης. Ο Ζαν Πιαζέ απαντά «κατευθείαν» και αυθόρμητα στις απλές ερωτήσεις που του θέτει ένας απληροφόρητος συνομιλητής -ο Ζαν Κλωντ Μπερνγκιέ, γνωστός τηλεπαρουσιαστής της γαλλικής τηλεόρασης. Αυτό είναι το περιεχόμενο τούτου του βιβλίου. Αποτελείται από 2 συνομιλίες που έγιναν η μια το 1960 και η άλλη το 1975-76.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]