Η `Ελένη` ξεχωρίζει από τις άλλες σωζόμενες τραγωδίες χάρη στο ύφος της, που σε αρκετά σημεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ελαφρό και έχει οδηγήσει αρκετούς μελετητές να θεωρήσουν ότι το έργο ανοίγει το δρόμο για την εμφάνιση της Νέας Κωμωδίας. Για τον Ευριπίδη, η Ελένη δεν είναι η πρωταρχική αιτία του Τρωικού Πολέμου. Στην εκδοχή του μύθου που υιοθετείται στο έργο, η Ελένη δεν έφτασε ποτέ στην Τροία, παρά μόνο το `είδωλό` της. Ο Ευριπίδης έτσι τονίζει τον παραλογισμό του πολέμου, ένα μήνυμα ιδιαίτερα επίκαιρο την εποχή που διδάχτηκε η τραγωδία, μετά δηλαδή το τέλος της ολέθριας και ταπεινωτικής για τους Αθηναίους Σικελικής Εκστρατείας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]