Οι εκπαιδευτικοί μηχανισμοί αποτελούν βασικό μοχλό στη διαδικασία της τυποποίησης, της καλλιέργειας και της αναπαραγωγής της εθνικής συνείδησης. Διαδραματίζουν ένα σημαντικότατο ρόλο στην εθνική ομογενοποίηση του πληθυσμού μιας χώρας. Ο ρόλος τους είναι αναμφίβολα αναντικατάστατος, όχι όμως και μοναδικός, καθώς ο βαθμός της αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού συστήματος δεν είναι πάντοτε ανάλογος των προθέσεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής. Η γενικότερη πολιτική κατάσταση στη χώρα, τα οικονομικά μέσα, η σαφήνεια των στόχων, το ανθρώπινο δυναμικό, ο βαθμός αποδοχής ενός συγκεκριμένου ιδεολογικού προσανατολισμού, ο βαθμός ελέγχου των επιδιώξεων και των αποτελεσμάτων είναι μερικοί από τους παράγοντες που περιορίζουν τη δυνατότητα της εκπαίδευσης να δημιουργήσει συγκλίσεις ή αποκλίσεις διαρκείας και να εκπληρώσει έτσι στο ακέραιο το ρόλο που της αποδίδει η πολιτική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]