Τρία πρέπει να είναι τα αθλοθετήματα της ζωής μας: η πορεία προς την αρχαιότητα, η πορεία προς τον έξω κόσμο και, το μεγαλύτερο και επιπονότερο, αλλά και γονιμότερο, είναι η επιστροφή στον εαυτό μας. Κανένα απ` αυτά, και προ παντός το πρώτο αθλοθέτημα της ζωής μας, η πορεία προς την αρχαιότητα, δεν θα φέρει μήτε τώρα καρπούς, αν δεν τη ζήσομε με το θάμασμα. Μονάχα οι κουρασμένοι δεν θαυμάζουνε και δεν αγαπούνε. [Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος, Εισαγωγή στον Πλάτωνα]
Όποιος θέλει να ερμηνεύσει την πλατωνική φιλοσοφία πρέπει να μάθει να χωρίζει αυστηρά τη λογική από την ποίηση της φιλοσοφίας αυτής. Από τ` άλλο μέρος όμως, είναι ανάγκη κάποτε αυτός ο χωρισμός να υπερπηδηθεί, δηλαδή λογική και ποίηση στον Πλάτωνα να ερμηνευθούν όχι μόνο χωριστά, αλλά και στη βαθύτατη αμοιβαία σχέση που έχει το ένα με το άλλο. Το αίτημα τούτο της ερμηνείας με παρακολουθούσε όλη την τελευταία δεκαετία που είχα την ευκαιρία να διδάσκω Πλάτωνα στη νέα μας γενεά. [Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος, Πρόλογος στην έκδοση του 1941]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]