Μια από τις πλέον βαθυστόχαστες και περιεκτικές μελέτες του έργου της Μέλανι Κλάιν, βασισμένη σε κλινικά παραδείγματα που καθιστούν ανάγλυφη της συνεισφορά της στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής θεωρίας και τεχνικής. Η Χάνα Σήγκαλ τονίζει ότι «δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τις τεχνικές εκτιμήσεις από τις θεωρητικές απόψεις πάνω στους δυναμικούς παράγοντες της αναλυτικής διαδικασίας ούτε από τον θεραπευτικό στόχο», προοπτική στην οποία στόχευε και ο ίδιος ο Φρόιντ: «να μετατρέψει το ασυνείδητο σε συνειδητό, να απελευθερώσει το εγώ και να το καταστήσει ικανό να αναπτυχθεί, να ωριμάσει και να θεμελιώσει ικανοποιητικές αντικειμενότροπες σχέσεις».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]