Εισαγωγή στην ιστορία και τη θεωρία του θεάτρου
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-256-705-0
Εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 3/2012
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 34.84 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
24 x 17 εκ, 887 γρ, 439 σελ.
Περιγραφή

Ο τόμος περιλαμβάνει αυτοτελείς μελέτες που πραγματεύονται, από διαφορετική οπτική η κάθε μία, το σύνθετο πολιτισμικό φαινόμενο που αποτελεί το θέατρο. Το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στο αρχαίο δράμα και στο νεοελληνικό θέατρο, που προσεγγίζονται από συγκριτολογική, παραστασιολογική, ιστορική και κοινωνιολογική άποψη, κατά τρόπο ώστε η Ιστορία του Θεάτρου να αποκτά ένα στέρεο θεωρητικό υπόβαθρο και, αντίστροφα, η Θεωρία του Θεάτρου να βρίσκει μια ικανοποιητική εφαρμογή σε συγκεκριμένα παραδείγματα.
Ο αναγνώστης, μέσα από εργασίες, όπως για τη σκηνοθεσία και πρόσληψη του αρχαίου δράματος, τις όψεις του θεατρικού μοντερνισμού, τη συγκριτική θεατρολογία και τα προβλήματα περιοδολόγησης του νεοελληνικού θεάτρου, αποκτά γνώσεις και πληροφόρηση σε θέματα που αποτελούν πια κτήμα της θεατρολογικής έρευνας.
Παράλληλα όμως υπάρχουν και άλλες μελέτες, οι οποίες, εκτός από μία ίσως διαφορετική άποψη του συγγραφέα, προσφέρουν νέα ερευνητικά πεδία και διευρύνουν τα επιστημονικά ενδιαφέροντα σε τομείς όπως η θεατρική μνήμη, η οικονομία του θεάτρου, η πολιτισμική ώσμωση και διάδραση του `λαϊκού` και του `έντεχνου` θεάτρου.
Με τη δημοσίευση του παρόντος τόμου ολοκληρώνεται η ερευνητική-συγγραφική πορεία τριάντα ετών και ανοίγεται μια νέα.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ
1. Ο μύθος και τα δρώμενα ως προϋποθέσεις για την εμφάνιση του αρχαίου δράματος
2. Φύση και ήθος στην αρχαία ελληνική τραγωδία
3. Η απομυθοποίηση της τραγωδίας συνθήκη του νέου τραγικού
4. Η σκηνοθεσία του αρχαίου δράματος στις αρχές του 21ου αιώνα. Προοπτικές και αδιέξοδα μετά το μοντερνισμό
5. Το μακρύ ταξίδι του Διονύσου. Πρόσληψη του αρχαίου δράματος στις συνθήκες της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης
6. Ανθρωπιστικές αξίες και θέατρο. 'Κλασικό' και 'κλασικά' στην αρχή του 21ου αιώνα
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΘΕΩΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
1. Από το θέατρο στην πραγματικότητα
2. Από τη θεατρικότητα στη θεαματικότητα: δραματικό κείμενο - τηλεοπτική εικόνα
3. Διαδικασία σύνταξης - διαδικασία σύμβασης. Η διαλεκτική της θεατρικής επικοινωνίας
4. Η εικόνα του λόγου ως λόγος της εικόνας: το θέατρο ως θέαμα
5. 'Ο κόσμος ως βούληση και ως παράσταση'. Διαδικασία μεταγραφής του θεατρικού λόγου
6. Χωρο-χρονικές προϋποθέσεις για την πρόσληψη του θεάτρου
7. Για μια κοινωνιολογική θεώρηση του θεάτρου
8. User name: ΧΡΗΜΑ - Password: ΤΕΧΝΗ. Η οικονομία των 'θεάτρων τέχνης'
9. Η μνήμη του θεατή
10. 'Λαϊκό' και 'έντεχνο' θέατρο: πολιτισμική διάδραση και ώσμωση των ειδών
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
1. Για μια διαφορετική θεώρηση της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου. Μεθοδολογικά σχήματα και ερμηνευτικές προτάσεις
2. Ο άξονας του 'γηγενούς' στο ελληνικό θέατρο του 20ου αιώνα. Οι 'αρχαίοι ημών πρόγονοι' και η 'καθ' ημάς Ανατολή'
3. Το χρονικό του άχρονου σε χρόνο παρελθόντα. Η διαλεκτική της ουτοπίας
4. Ο τραγικός μύθος από την αρχαία Ελλάδα στη σύγχρονη
5. Διάθλαση του πραγματικού στο θέατρο. Η περίπτωση του κρητοεφτανησιακού θεάτρου
6. Διαδικασίες κειμενικής εγγραφής και σκηνικής απόδοσης της Ιστορίας στο έργο του Δημήτριου Βερναρδάκη
7. Ιστορική συνείδηση και μνήμη στο θέατρο του μεσοπολέμου
8. 'Ο Οθέλλος ξαναγυρίζει': το μεταθέατρο του Νίκου Καζαντζάκη
9. Αγροτικός, αστικός, βιομηχανικός χώρος στο ελληνικό θέατρο του 20ου αιώνα
10. Αισθητικές και ιδεολογικές παράμετροι στο μεταπολεμικό ελληνικό θέατρο
11. Δραματουργικά πρότυπα και πρωτοτυπία στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο
12. Όψεις του θεατρικού χώρου και πρόσληψη της δραματουργίας στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο
13. Προβλήματα περιοδολόγησης στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο. Η φάση του συνδρόμου της ελληνικότητας
14. Μεταπολεμικό ελληνικό θέατρο. Συνθήκες πρόσληψης και μηχανισμοί αφομοίωσης του ξένου προτύπου
15. Ελληνική - αμερικανική δραματουργία: παράλληλη ανάγνωση
16. Μύθος και διακειμενικότητα στη δραματουργία του Ιάκωβου Καμπανέλλη
17. Η ελληνική εκδοχή στο 'θέατρο του παραλόγου'
18. Ο Καλιγούλας του A. Camus και οι αφετηρίες του 'θεάτρου του παραλόγου'. Ratio vs Absurdum και vice versa