Θεσσαλονίκη, Αμπελόκηποι, δεκαετία του `80. Οι Δυτικές, οι λαϊκές συνοικίες. Τέσσερις νέοι αναζητούν τον δρόμο τους στη ζωή, μα βλέπουν πως `πάντα κάπου αλλού είναι η γιορτή`. Εκεί που δεν έτυχε να γεννηθούν οι ίδιοι: στις λαμπερές λεωφόρους! Πέρα από τον Βαρδάρη! Εκεί που έτυχε να γεννηθούν οι `άλλοι` και όπου οι νεαροί από τα υποβαθμισμένα προάστια πηγαίνουν να χαζέψουν την άλλη ζωή. Τη ζωή που δεν είναι η δική τους και όπου ένα ζευγάρι γυναικείες μπότες κοστίζει όσο το νοίκι μιας οικογένειας... Ο Χρήστος Χαρτοματσίδης, με λεπτή ειρωνεία και οξύ χιούμορ, ανατέμνει την ηθογραφία μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων που είναι (ή αισθάνονται ότι είναι) `καταδικασμένοι` από ολόκληρη την κοινωνία. Η υπόγεια οργή που βασανίζει τους ήρωες για τη ζωή των βολεμένων, το μάταιο όνειρο `να φτάσουν κάπου`, και ακόμα η αδήριτη ανάγκη να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο την ίδια τους τη ζωή, αλλά και των συντρόφων τους, ως άλλοι Ρομπέν των Δασών ή Τσε, αναδύεται σε αυτό το μυθιστόρημα με έναν συναρπαστικό ρεαλισμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]