Είκοσι τρεις μαγικές εικόνες, είκοσι τρεις καταδύσεις στην Πόλη της δεκαετίας του `60, όπως την κατέγραψε ένα «τρίτο» μάτι, αυτό του Τζων Φρήλη, και την αποτύπωσε ο εκπληκτικός φακός του Σεντάτ Πακάι. Αμερόληπτος λάτρης της ιστορίας της ευρύτερης περιοχής, ο Φρήλη, ένας από τους τελευταίους αναγεννησιακούς περιηγητές, σκιαγραφεί την Πόλη και, άθελά του, σκιαγραφείται και ο ίδιος. Με μεγάλη μαεστρία κάνει ισάριθμα αντιστικτικά φλας μπακ στην εποχή του Οθωμανού περιηγητή Έβλιγια Εφέντη, παρεμβάλλοντας αποσπάσματα από τις Ταξιδιωτικές αφηγήσεις του που ολοκληρώθηκαν το 1680. Οι αφηγήσεις διαδέχονται η μία την άλλη και η χρυσή εποχή της οθωμανικής πρωτεύουσας αναδύεται παράλληλα με το οδοιπορικό στην ασαφή αυτή περίοδο του «εκσυγχρονισμού», που η Πόλη αρχίζει σιγά σιγά ν` απεκδύεται τ` ανατολίτικα φορέματά της, για να ντυθεί το σύγχρονο ρούχο της Δύσης. Γλαφυρές, ιμπρεσιονιστικές, σουρεαλιστικές στην αντικειμενικότητά τους ιστορίες ενός κοσμοπολίτη με γούστο και πνεύμα, απελευθερωμένες από το βάρος της συναισθηματικής φόρτισης που υποβάλλουν τα σχολικά εγχειρίδια στις δύο πλευρές του Αιγαίου, μας μεταφέρουν εικόνες, μυρωδιές, φωνές και αναμνήσεις από έναν κόσμο άλλο, κι όμως οικείο. Αυτοτελή παραμύθια της Χαλιμάς, μας μεταφέρουν αυτούσια τη χαρά των συνειρμικών ανακαλύψεων, καθώς τον ακολουθούμε στις είκοσι τρεις περιπλανήσεις του, μια μέρα, έτσι, χωρίς πρόγραμμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]