Οι πληροφορίες του εβραίου διανοουμένου της Τουρκίας του τέλους του 19ου και του πρώτου μισού του 20ού αιώνα Αbraham (Αvram) Galante για μια σειρά συγκρούσεων μεταξύ Χριστιανών και Εβραίων στη Ρόδο και σε άλλα νησιά του Νοτιοανατολικού Αιγαίου κατά το 19ο, κυρίως, αιώνα έδωσαν το πρώτο υλικό και γέννησαν τα πρώτα ερωτηματικά και σκέψεις για τη συγγραφή της μελέτης αυτής: η τοπική ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα μέσα στην οποία έζησαν Χριστιανοί και Εβραίοι στα Δωδεκάνησα κατά τους μακρούς αιώνες της Οθωμανικής κατάκτησης θα μπορούσε να δώσει το νήμα της εξήγησης των πραγμάτων και να προσδιορίσει τις αιτίες των όποιων εντάσεων στα νησιά αυτά του Αιγαίου. Μόνον αυτή όμως δεν αρκούσε. Εξίσου απαραίτητο παρουσιαζόταν να διερευνηθεί και επισημανθεί το θετικό ή αρνητικό κλίμα συνύπαρξης μεταξύ των Χριστιανών και των Εβραίων στην ευρύτερη περιοχή προκειμένου να συντεθεί το απαραίτητο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα επιχειρούσε να εξηγήσει κανείς ένα τοπικό -και όχι μόνον - φαινόμενο. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]