Το ογδοντασέλιδο αυτό λεύκωμα, σε μεγάλο σχήμα, του οποίου τον σχεδιασμό επιμελήθηκε ο ίδιος ο ζωγράφος, κυκλοφόρησε με την ευκαιρία της ομότιτλης έκθεσής του που παρουσιάστηκε στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ ΑΘΗΝΩΝ τον Νοέμβριο του 2004.
Οι πίνακες αυτοί παρουσιάζονται στο παρόν λεύκωμα με ένα ιδιαίτερο και γοητευτικό τρόπο, που μαρτυρεί τη διαδικασία εξέλιξής τους. Ο ζωγράφος μάς εισάγει κατά κάποιο τρόπο στα μυστικά του εργαστηριακής και πνευματικής καλλιτεχνικής του δημιουργίας.
`Μου αρέσει να φαντάζομαι τις εκθέσεις μου σαν κεφάλαια ενός βιβλίου που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο Εις άγραν της ζωγραφικής νήσου`, λέει ο Αλέκος Λεβίδης στο κείμενο που προηγείται των ζωγραφικών έργων. `Οι πίνακες που απαρτίζουν το `κεφάλαιο` που εκθέτω τώρα έχουν το εξής κοινό σημείο: είναι κατεξοχήν έργα αφηγηματικά. Μορφοποιήθηκαν στο νου και υλοποιήθηκαν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μέσα από μια διαδικασία αντίστοιχη με τη συγγραφική. Προηγήθηκαν πολλές σημειώσεις, πολλά σχέδια, πριν οι εικόνες πάρουν τη μορφή του πίνακα. Δουλεύτηκαν, υπέστησαν διορθώσεις και ανατροπές, έμειναν στο εργαστήριο με την όψη στραμμένη στον τοίχο, καμιά φορά για χρόνια, ενώ παράλληλα γινόντουσαν άλλα έργα και άλλες εκθέσεις.
Μαζί με τα τελικά έργα σε ξύλο εκθέτω, όπως εξάλλου έχω κάνει και στο παρελθόν, σημειωματάρια με εικονογραφικές σημειώσεις αλλά και μία σειρά έργων σε χαρτί, που αποτελούν ακριβώς μέρος τω προπαρασκευαστικών μελετών και του εικαστικού υλικού που γεννήθηκε παράλληλα με τους πίνακες. Πιστεύω πως αυτό το υλικό λειτουργεί άλλοτε αυτόνομα και άλλοτε όπως οι υποσημειώσεις σε δοκίμια ή και σε ποιήματα. Με την ίδια λογική σχεδίασα το βιβλίο που ακολουθεί αυτήν την έκθεση.` Και γι` αυτό ο ζωγράφος προειδοποιεί τον αναγνώστη και θεατή: `Τα μικρά κείμενα που συνοδεύουν το εικαστικό υλικό δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να εκληφθούν σαν ερμηνευτικά των εικόνων αλλά σαν πληροφορίες για το πνευματικό και ψυχολογικό κλίμα μέσα στο οποίο γεννήθηκαν.`

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]