Παράλληλα με τα πεζογραφικά του έργα ο Αλέξης Πανσέληνος ασχολήθηκε κατά διαστήματα με τη λογοτεχνία, την ιδεολογία και την πολιτική διάσταση του φαινομένου της Τέχνης. Στον τόμο αυτό συγκεντρώθηκε μια επιλογή άρθρων και δοκιμίων από το 1975 έως το 1992, που έχουν δημοσιευτεί σε γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας. Από αυτά, δύο εκτενή κείμενα (ένα αφιερωμένο στον ποιητή Μάνο Ελευθερίου και ένα γύρω από τον πεζογράφο Αλέξανδρο Κοτζιά) είναι ανέκδοτα.

Ο προβληματισμός του συγγραφέα γύρω από την τέχνη του, αλλά και γύρω από το συνολικό φαινόμενο της Τέχνης, μας παρουσιάζει ένα μέρος από αυτό που πολλοί ονομάζουν "εργαστήρι του καλλιτέχνη", καθώς αποκαλύπτει τις ιδέες που διατρέχουν την πρωτότυπη δημιουργική του εργασία και τη γνώμη του για πρόσωπα και πράγματα στον ευρύτερο χώρο της ελληνικής διανόησης. Οι αναγνώστες των βιβλίων του θα έχουν με τον τόμο αυτό την ευκαιρία μιας πιο προσωπικής προσέγγισης του συγγραφέα. Και όσοι βρήκαν τα βιβλία του γοητευτικά ή ενδιαφέροντα, θα διαπιστώσουν μια συνέπεια ανάμεσα στις ιδέες και στην ατμόσφαιρα των λογοτεχνικών του σελίδων, όπως και ανάμεσα στην οργάνωση των ιστοριών του και στη φύση της ιδεολογίας που διατρέχει τα δοκιμιακά αυτά κείμενα, και τη σκέψη του γενικότερα.