Ο Λουκιανός έζησε τον 2ο αι. μ.Χ., την εποχή των Αντωνίνων, όταν η Pax Romana κυριαρχούσε και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία έδινε ακόμη την εικόνα ενός σταθεροποιημένου και ειρηνικού κόσμου. Η πολύχρονη ειρήνη είχε εξασφαλίσει αγαθά για τους κατοίκους όχι μόνο της Ιταλίας, αλλά και των επαρχιών. Σε αυτό συνετέλεσαν με το έμπρακτο ενδιαφέρον τους και οι αυτοκράτορες. Οι ευνοϊκές αυτές συνθήκες βοήθησαν προπάντων τις ανατολικές επαρχίες της αυτοκρατορίας, όπου η εύφορη γη και οι εμπορικές δραστηριότητες των κατοίκων έφεραν την ευμάρεια. Πόλεις της Μ. Ασίας αναδείχθηκαν σε σημαντικά κέντρα όχι μόνο της οικονομικής, αλλά και της πολιτιστικής ζωής της αυτοκρατορίας και έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο στην πνευματική κίνηση της εποχής, τη Δεύτερη Σοφιστική. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]