Ο Τάσος Μακράτος διαλέγεται ποιητικά με τον εθνικό μας ποιητή και με τον `Ύμνο εις την ελευθερίαν`, σε ομόλογη σχέση με τον ρωμαλέο αγώνα των μεσολογγιτών της Επανάστασης για την προάσπιση της ελευθερίας τους και της ανθρώπινης υπόστασής τους. Με το έργο του αυτό, ο Τάσος Μακράτος ξαναπιάνει τον νήμα της αγωνιστικής, κοινωνικής, επαναστατικής συνιστώσας της ποίησής του, αυτής των νεανικών του χρόνων, που είχε εκφρασθεί με τον `Υπαίτιο` και τον `Προλετάριο`. Μέσα στο επικό κλίμα αυτού του ποιήματος-ποταμού των 1.301 στίχων, στο οποίο οι αγωνιστές -τα `Παιδιά της Ελευθερίας`, όπως αποκαλούνται- συνεχίζουν την παράδοση ηρωισμού και αυτοθυσίας των προγόνων τους στον Μαραθώνα και τις Θερμοπύλες, υπεισέρχονται και σκηνές λυρισμού, όπου τα συναισθήματα αγάπης, νοσταλγίας, απώλειας, θλίψης και χαράς, έρχονται σαν χάδι, ενίοτε αδρό, να αγγίξουν τις σκληρές μέχρι ωμότητας μάχες και θανάτους, το αναβλύζον αίμα και το πολύπαθο χώμα. Το έργο περιλαμβάνει δύο μέρη, στο πρώτο απεικονίζονται τα εντός και τα επί των τειχών, η αντίσταση των Ελεύθερων Πολιορκημένων, στο δεύτερο προβάλλεται η Έξοδος, που πραγματοποιείται πριν το ξημέρωμα της Κυριακής των Βαΐων του 1826.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]