Στους 12 αιώνες ζωής των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαίας Ελλάδας αγωνίστηκαν σπουδαίοι αθλητές που συγκλόνισαν τα πλήθη με τα κατορθώματά τους. Ορισμένοι από αυτούς, οι οποίοι έγιναν ξακουστοί για τη δύναμή τους, την ταχύτητά τους και την αντοχή τους, ξεπέρασαν τα ανθρώπινα όρια, έγιναν θρύλοι. Ο Διαγόρας ο Ρόδιος, ο πιο ονομαστός απ` όλους, λατρεύτηκε ως ο πιο διάσημος πυγμάχος στην Ελλάδα. Ακαταμάχητος και με ατσάλινη γροθιά, ήταν ανίκητος σε όσους αγώνες πήρε μέρος. Αναδείχθηκε ολυμπιονίκης στην 79η Ολυμπιάδα (464 π.Χ.), κέρδισε ακόμα μια φορά στα Πύθια, δύο φορές στα Νέμεα, τέσσερις στα Ίσθμια και πολλές φορές σε τοπικούς αγώνες. Τον έλεγαν «ευθυμάχα», γιατί αγωνιζόταν χωρίς να αποφεύγει τα χτυπήματα των αντιπάλων του. Οι απόγονοι του Διαγόρα έμειναν κι εκείνοι γνωστοί στην ιστορία για τις αθλητικές τους επιδόσεις: οι γιοι του Ακουσίλαος, Δωριέας και Δαμάγητος, καθώς και οι εγγονοί του Ευκλής και Πεισίροδος στέφθηκαν επίσης ολυμπιονίκες. Η κόρη του Καλλιπάτειρα έγινε διάσημη για την προσπάθειά της να μπει κρυφά στο στάδιο για να παρακολουθήσει το γιο της που αγωνιζόταν. Στην 83η Ολυμπιάδα (448 π.Χ.), την ώρα που δύο από τους ολυμπιονίκες γιους του τον σήκωσαν στους ώμους τους και τον περιέφεραν στο στάδιο, όπου το πλήθος τον επευφημούσε, η καρδιά του από τη συγκίνηση σταμάτησε να χτυπά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]