Στο Μέρος Ι υπό τον τίτλο 'Θεμελιώδη κείμενα' περιλαμβάνονται οι ημεδαπές Συνταγματικές διατάξεις στις οποίες βρίσκει έρεισμα η αναγνώριση της υπερνομοθετικής ισχύος των κανόνων του διεθνούς δικαίου (άρθρο 28) με παραπομπές σε σχετική νομολογία ενώ ακολουθεί ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών όπως κυρώθηκε με τον ΑΝ 585/27-29.9.1945.
Περαιτέρω, στο Μέρος ΙΙ 'Πηγές του Διεθνούς Δικαίου' περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η Σύμβαση της Βιέννης περί Δικαίου των Συνθηκών του 1969, υποθέσεις που απασχόλησαν διεθνή δικαιοδοτικά όργανα αναφορικά με την λειτουργία που διαδραματίζει το διεθνές έθιμο (π.χ. υφαλοκρηπίδα της Βόρειας Θάλασσας), οι Γενικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου (π.χ. υπόθεση Στενού της Κέρκυρας, 1949), οι Μονομερείς πράξεις των Κρατών (π.χ. υπόθεση πυρηνικών δοκιμών, 1974) και η ιεραρχία των κανόνων δικαίου (π.χ. Ένοπλες δραστηριότητες στο έδαφος του Κογκό, 2005).
Εξάλλου, στο Μέρος ΙΙΙ 'Το Κράτος' παρατίθενται τα διεθνή κείμενα που αφορούν στο Κράτος στην διεθνή κοινότητα, την αναγνώριση του Κράτους, την διαδοχή Κρατών (π.χ. Σύμβαση της Βιέννης για τη Διαδοχή Κρατών ως προς τις Συμβάσεις, 1978), τις διπλωματικές και προξενικές σχέσεις, την ετεροδικία Κράτους και κρατικών αξιωματούχων, τη διεθνή ευθύνη του Κράτους και την διπλωματική προστασία.
Το Μέρος ΙV ασχολείται με την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Στο πλαίσιο αυτό εκτίθενται τα Ψηφίσματα της ΓΣ του ΟΗΕ 'Ενωμένοι για την ειρήνη' και για τον 'Ορισμό της επίθεσης', υποθέσεις και γνωμοδοτήσεις που απασχόλησαν τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα για τη νόμιμη άμυνα (π.χ. Γνωμοδότηση για την χρήση ή την απειλή χρήσης των πυρηνικών όπλων, 1996). Εξίσου αντικείμενο της παρούσας θεματικής αποτελούν οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ όσον αφορά στις οικονομικές κυρώσεις, την εξουσιοδότηση χρήσης βίας, τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, τη διοίκηση εδαφών, την ίδρυση ad hoc διεθνών ποινικών δικαστηρίων, τη δικαιοπαραγωγική λειτουργία του ΣΑ και την αντιμετώπισης της πειρατείας.
Στο Μέρος V 'Ειρηνική Επίλυση των Διεθνών Διαφορών' παρατίθενται ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, η Διακήρυξη της Μανίλα για την ειρηνική επίλυση των διαφορών μεταξύ κρατών και το Καταστατικό του Διεθνούς Δικαστηρίου του ΟΗΕ.
Επιπλέον, στο Μέρος VI περιλαμβάνονται τα διεθνή κείμενα αναφορικά με το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως π.χ. η Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της θάλασσας του 1982.
Στο Μέρος VII περιλαμβάνονται τα κείμενα που αφορούν στη διεθνή προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως ενδεικτικά αναφέρονται η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
Εν συνεχεία, στο Μέρος VIII υπό τον τίτλο 'Διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο' παρατίθενται διεθνή κείμενα περί της βελτιώσεως της τύχης των τραυματιών, ασθενών, ναυαγών στις εν εκστρατεία και κατά θάλασσα ένοπλες δυνάμεις, για την μεταχείριση των αιχμαλώτων πολέμου, την προστασία των πολιτών σε καιρό πολέμου και των θυμάτων των διεθνών και μη ενόπλων συγκρούσεων.
Τέλος, στο Μέρος IX περιλαμβάνεται το Διεθνές Δίκαιο του Περιβάλλοντος και συγκεκριμένα οι Γενικές αρχές, όπως ενυπάρχουν στη Διακήρυξη της Συνδιάσκεψης των ΗΕ για το ανθρώπινο περιβάλλον και στη Διακήρυξη του Ρίο για το περιβάλλον και την ανάπτυξη, καθώς και η Σύμβαση - πλαίσιο των ΗΕ για τις κλιματικές μεταβολές.