Δεν ξέρω πως τα ταίριαξε έτσι ο Θεός και είμαστε στην ίδια οικογένεια τρεις Δημήτρηδες: ο παππούς, ο πατέρας κι εγώ. Όπως είναι φυσικό, τον Άγιο Δημήτριο τον έχουμε σε μεγάλη ευλάβεια και τον θεωρούμε προστάτη στο σπιτικό μας. Η γιαγιά Μυρσίνη κάθισε κι έγραψε με πολύ μεράκι μια αληθινή ιστορία για μικρούς και μεγάλους. Μας διηγείται για τον παππού μου τον Μικρασιάτη, για ένα καλά φυλαγμένο μυστικό και για το μεγάλο και θαυματουργό Άγιό μας, τον Άγιο Δημήτρη. Μέσα σ` όλα αυτά βρίσκομαι κι εγώ, ο μικρός Δημητράκης, και σας προσκαλώ να διαβάσετε και τα δικά μου. . . ανδραγαθήματα στο ξεδίπλωμα αυτής της ιστορίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]