Ένας άντρας και μια γυναίκα που δεν έπρεπε να είναι μαζί. Αυτός πρώην χρυσός πρωταθλητής, και τώρα μετανάστης, χαμάλης. Αυτή δημοσιογράφος και καθηγήτρια. Νομίζουν ότι θα τη γλιτώσουν. Λάθος. Έχει κάτι απίστευτα μαγικό ο έρωτας. Χαλάει αν δεν είναι της ώρας. Σαν τα παϊδάκια. Άμα τα φας αύριο, είναι τσίχλα χωρίς φούσκα. Βουβό, φλογερό ζευγάρωμα δύο πλασμάτων που καθαγιάζονται στο πάθος τους. Μοιάζει μελό, αλλά δεν είναι. Αυτή η ιστορία δε θα προλάβει να ιδρώσει, πόσο μάλλον να μουχλιάσει. Δε ρωτάω τίποτα, δε ρωτάει τίποτα, εξάλλου σε ποια γλώσσα να μιλήσουμε; Κι αν κάνουμε λάθος, δεν πειράζει. Δε γίνεται να ωριμάζεις χωρίς λάθη, χωρίς μνήμη, χωρίς διορθώσεις. Η αμαρτία φέρνει εμπειρία και η εμπειρία σοφία. Δεσμοί σώματος. Όχι αίματος, όχι ψυχής. Κι όμως, δεσμοί που κάνουν το αίμα να κοχλάζει και την ψυχή να πετάει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]