Το «Δεν υπάρχει άλλος χρόνος», μυθιστόρημα του 2002, είναι το τελευταίο έργο του Αντρέα Καρράρο και σύμφωνα με τις κριτικές το καλύτερο της συγγραφικής του πορείας μέχρι σήμερα. Περιγράφει την ιστορία του Πάολο Λουτσάνι, ενός επίδοξου συγγραφέα γύρω στα σαράντα που ζει με τη σύζυγό του και τον γιο τους σε μια συνοικία της Ρώμης. Μετά τον θάνατο του πατέρα του - ενός πατέρα δεσποτικού - πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη. Οι αναμνήσεις του από εκείνον συνδέονται μονάχα με τις άσχημες καταστάσεις της ζωής του. Ενώ παλεύει με την κατάθλιψη ζει έναν από τους χειρότερους εφιάλτες του: τη συζυγική απιστία. Είναι η στιγμή που νιώθει πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει όπως πριν. Έτσι θα συνεχίζει να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ζωή που χάνεται, ενώ ταυτόχρονα θα πασχίζει να κερδίσει έναν βουβό ρόλο στη ζωή των άλλων. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]