Το πέρασμα της Ζένιας από την εφηβεία στην ωριμότητα σημαδεύεται από αδιέξοδες συγκρούσεις με τους γονείς της και απόρριψη των αξιών και της κοσμοθεωρίας τους. Ο πρώτος έρωτας, στο πρόσωπο ενός γοητευτικού περιθωριακού νεαρού, βαθαίνει ακόμα περισσότερο το χάσμα που έχει ανοιχτεί ανάμεσά τους, αλλά, πέρα από δυνατές συγκινήσεις, επιφυλάσσει ακόμα και αρκετές εκπλήξεις και απογοητεύσεις. Αναζητώντας το δικό της στίγμα σε ένα ρευστό πολιτικό τοπίο και έναν κόσμο που αμφισβητεί ολοένα περισσότερο, η νεαρή ηρωίδα προβληματίζεται, ερωτεύεται, παθιάζεται και, μέσα από τις επιλογές και τα λάθη της, καθώς επίσης και την καταλυτική επίδραση αγαπημένων της προσώπων, αναθεωρεί απόψεις και πεποιθήσεις και αρχίζει να διαμορφώνει τις δικές της ιδέες για την αγάπη, τη φιλία, το δίκιο. Από τη δοκιμασία αυτή, δεν μπορεί παρά να βγει κερδισμένη. Γιατί `ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει δυνατότερους`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]