`Ύπνε, που παίρνεις τα παιδιά, πάρε και το δικό μου...` τραγουδά η μαμά, και ο μικρός Παύλος πετάγεται από το κρεβάτι τρομαγμένος και βάζει τα κλάματα. Έχει μπερδευτεί! Νομίζει ότι ο ύπνος είναι ένας κακός άνθρωπος που θα τον πάρει μακριά. Η μαμά τότε του εξηγεί: `Ο ύπνος είναι φίλος για όλα τα παιδιά. Με εκείνον μεγαλώνουν και μ` όνειρα γλυκά...`
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]