«Βγήκα για έρωτα απόψε. Μα εσύ δε μου κάνεις. Εγώ ψάχνω κάτι δυνατό, σαν ενδοφλέβια. Ψάχνω για τρεις ρόμπες που ξενυχτάνε ανάμεσα σε καραβίσιες λαμαρίνες. Τρεις ξεθωριασμένες ρόμπες που ανοίγουνε, στα όρθια, σε λούστρους, και ανήλικα. Απόψε θα είναι δικές μου. Με περιμένουν να βυθιστώ μέσα τους, να βαφτιστώ σε φλέματα, λίπη, νύχια, γερασμένα μαλλιά και να τους επιστρέψω τα ονόματά τους. . . Φλώρα, Φρειδερίκη, Νίκη-Ράδιο, σας λατρεύω. Φλώρα, Φρειδερίκη, Νίκη-Ράδιο, δεν έχω τίποτα να σας κρύψω. Είμαι δικός σας».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]