Διερευνώντας την προέλευση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, η Τζ. Ε. Χάρισον εντοπίζει τη γένεσή της στο στάδιο εκείνο όπου ο πρωτόγονος νους συλλαμβάνει τον ετήσιο κύκλο της φύσης, τον ατέρμονα κύκλο ζωής-θανάτου, και τον εκφράζει με τη μορφή και τις λειτουργίες του Ενιαύσιου Δαίμονα. Από αυτή τη σύλληψη θα αναδυθούν στην πορεία οι ήρωες και το ολύμπιο πάνθεον. Στο παρόν βιβλίο εξετάζεται η μετάβαση από το δαίμονα στον ήρωα. Αναλύονται συγκεκριμένα παραδείγματα όπως η απεικόνιση του αθηναίου βασιλιά Κέκροπα με ουρά φιδιού, ή η σύνδεση του ήρωα Θησέα με τη φθινοπωρινή γιορτή των Οσχοφορίων. Επίσης, σε ειδικό παράρτημα, γραμμένο από τον Γκ. Μάρεϊ, μελετάται η διατήρηση στοιχείων της τελετουργίας του Ενιαύσιου Δαίμονα σε μορφές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]