Ιστορίες τέλους εποχής, στο μεταίχμιο αλλαγής μιας κοινωνίας. Διαδραματίζονται σ` ένα νησί του Αιγαίου μετά τον πόλεμο, λίγο πριν επέλθει η τουριστική ανάπτυξη σε μια στάσιμη αγροτική κοινωνία, όπου όλα φαίνονται ίδια, αλλά έχουν αρχίσει να μεταβάλλονται. Με γραφή που αποδίδει πειστικά την εντοπιότητα και το λαϊκό στοιχείο, συγχωνεύοντας επιδέξια στη μυθοπλασία άρθρα και ειδησάρια από τις τοπικές εφημερίδες, το βιβλίο ζωντανεύει έναν παράξενο κόσμο με ρευστά όρια ανάμεσα στο πραγματικό (σήμερα) και το φανταστικό (παρελθόν). Πρόσωπα αλλοτινών καιρών αναδύονται ως μαγικές οπτασίες από τις σελίδες αυτές: η κυρία Γραμματική, ο Αλεκάκης, η Αφρούλα, η Μίλια, η Βάγια με τη σακάτισσα αδερφή, ο Αθανάσης ο χασάπης. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]