Μετά το "In Touch with Dance" (1993), στο παρόν, δεύτερο, βιβλίο της, επεξεργάζεται και προτείνει ένα τριμερές μοντέλο διδασκαλίας για τον έντεχνο χορό μέσω της σύνθεσης, της εκτέλεσης-ερμηνείας και της αποτίμησης. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην εξέταση εναλλακτικών προσεγγίσεων, οι οποίες βρίσκονται σε άμεση σχέση και συνάφεια με τους διαφορετικούς κατά περίπτωση στόχους. Συνδυάζοντας την πείρα της με το έργο γνωστών δασκάλων, χορογράφων και ομάδων χορού, καταλήγει σε ένα μοντέλο κατάλληλο για ποικίλα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα.