Κομμάτια πέτρας που αναδύονται στην επιφάνεια του τοπίου, τα θραύσματα μιας αρχαιότητας που είναι ακόμη ζωντανή. Το στόμα του πολεμιστή που μισανοίγει σαν να θέλει να σου μιλήσει για τους αιώνες της ζωής που χαράζουν στην έκφρασή του. Τα υλικά της ψυχής είναι αρχαϊκά, όπως το πρόσωπο του Αιγιαλέα. Το χέρι του γλύπτη εξόρυξε τα σχήματα από το χώμα σαν ένα παιδί που κλέβει τα επεισόδια του τοπίου για να το κάνει δικό του. (. . .) (Τάκης Θεοδωρακόπουλος, συγγραφέας)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]